Chapter 12_nc

ผมรู้สึกว่าตัวเองเปลือยเปล่าเมื่อเขาถอดกางเกงผมออกพร้อมกับกางเกงชั้นใน เขาเคลื่อนตัวไปสนใจกับตัวตนของผมหน้าผมร้อนด้วยความเขินอายพยายามจะขยับตัวหนีแต่ก็ถูกมือใหญ่จับเอวเอาไว้

“ไม่ต้องกลัวนะ”แค่ฟังผมก็กลืนน้ำลายแทบไม่ลงแล้ว

มือหนาจับที่ตัวตนของผมและสิ่งที่ผมไม่คิดว่าคนอย่างเขาจะทำให้ผม ริมฝีปากเขาขบเข้าที่ส่วนปลายเบาๆมันทำให้ผมรู้สึกหวิวๆผมทนดูไม่ได้จึงนอนลงไปที่เตียงปล่อยให้ร่างสูงจัดการปรนเปรอให้

“อื้อ อ่า”เสียงครางของผมดังออกมาเป็นระยะ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเมื่อส่วนนั้นถูกปลายลิ้นสัมผัส ไม่นานผมก็รู้สึกอุ่นๆเมื่อเขาอมมันเข้าไปทั้งอัน

“อ้ะ”ผมร้องออกมาเหมือนจังหวะมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

พี่กันย์หยุดการกระทำทั้งหมดก่อนจะมองมาที่ผม เขาโน้มลงมาขบเข้าที่ซอกคอขาวหลังจากนั้นผมก็รู้สึกเจ็บ

“อึก!”ผมสะอึก พี่กันย์เอามืออีกข้างที่ยังว่างมาเสยผมที่มันปรกหน้าผม ขณะที่จังหวะตรงนั้นมันดำเนินไปอย่างเนิบนาบ

“อย่าเกร็งสิ”เขาพูดปลอบผมพร้อมกับพรมจูบไปทั่ว จังหวะของเขามันเร็วขึ้น

“อื้อ”ผมครางเสียงหลงออกมาเมื่อมันไปโดนส่วนที่ทำให้รู้สึกดี พี่กันย์พอรู้ว่าเป็นตรงไหนก็ย่ำอยู่ตรงนั้นอย่างกับจะแกล้งผม

“อ่า อ้า”ผมครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อมันรู้สึกดีมากๆ

“พี่กันย์”ผมเรียกชื่อเขา

“หืมพร้อมแล้วหรอ”เขาถามสายตาอบอุ่นนั้นมันทำให้ท้องไส้มวนไปหมด

“อื้อ”ผมครางตอบรับเมื่อเขากระตุ้นมันพอดี

ร่างสูงดึงมือออกก่อนจะถอดกางเกงออกเขาค่อยๆใส่ตัวตนของเขาเข้าไปมันเจ็บมากทั้งที่ผมกางขาออกจะกว้าง

“อื้อ”ผมครางออกมาด้วยความเจ็บปวดส่วนพี่กันย์กันโน้มกายลงมากดจูบที่ริมฝีปากผม มันคลายความเจ็บไปบ้างแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดี กายของเขาค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆไม่นานมันก็เร็วขึ้น เสียงกระทบกายของเราดังก้องไปทั่วห้องจนผมไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นนอกจาก ครางออกมา แยกไม่ออกเลยว่าเป็นเสียงของใคร สักพักผมก็ถึงฝั่งร่างสูงก็ตามมาติดๆ เขาทับกายลงมาที่ผม เสียงหอบเหนื่อยของเรามันดังอยู่ข้างหู เขาหอมแก้มผมทีนึงก่อนจะเคลื่อนตัวไปนอนข้างๆแทน ผมขยับกายเข้าไปกอดร่างสูงเอาไว้มือเขากดให้หัวผมหนุนอยู่อกกว้าง

chapter5_nc

“หยุดเลยนะ!”ผมพยายามรวบรวมสติจนพูดออกมาได้แต่มันคงไม่ได้ผลเพราะแค่ปลายนิ้วเรียวสะกิดที่ยอดอกวนไล่อยู่แถวนั้นมันทำให้ผมไม่อยากจะเปล่งเสียงอะไรออกมาเลย

“อ้าวทำไมเงียบไปล่ะ”พี่กันย์พอรู้ว่าผมไม่อยากจะส่งเสียงน่ารังเกียจนั่นแต่ก็ยังจะแกล้งผม รู้สึกเหมือนฟันที่ขบบนหัวไหล่ผ่านเสื้อผ้าบางๆของผมมือร้อนเปลี่ยนที่ย้ายมาที่ขอบกางเกงผมแทน

“พี่กันย์ อย่า”เสียงผมมันน่าเกียจชะมัด เขาไม่ได้ล่วงเข้าไปในกางเกงแต่ถอดมันออกมาเลยแล้วโยนไว้ที่ใต้เตียงแทน ผมอายที่จะมองของตัวอยู่ในมือของพี่ชายเลยเบนสายตาหันไปทางอื่น รู้สึกเหมือนปลายนิ้วจะวนอยู่ที่ส่วนปลายแล้วก็รูดรั้งมันอย่างช้าๆผมแทบขาดใจ

“อึก อื้อ”เสียงลอดออกมาจากฟันที่ขบกันแน่น พี่กันย์ยังคงบรรเลงไม่หยุด มืออีกข้างที่ยังว่างก็ย้ายมาจับคอผมให้หันหน้ามาประกบปากกัน ยิ่งทำอย่างนี้ผมยิ่งเก็บไว้ไม่อยู่เสียงครางในลำคอผมดังออกมาเบาๆ

“อืม”เสียงครางอย่างมีความสุขของคนคุมเกมมันทำให้ผมโกรธที่ไม่สนคำห้ามของผมเลย

“กึก”เสียงฟันของผมกัดริมฝีปากล่างของพี่ผมเองครับ หึ!ก็ผมทำได้แค่นี้แหละ พอช้อนสายตาขึ้นไปมองกลับได้รับสายตาชอบใจกลับมาซะงั้น

“อ่ะ อื้อ”ผมเผลอครางออกมาพอมือของคนคุมเกมส์ไปกระตุ้นจุดอ่อนไหวเข้า

“...”พี่กันย์เงียบไม่พูดอะไรแต่ผมก็รู้ว่าพี่เขากำลังพอใจอยู่ มือหนาเริ่มเพิ่มความเร็วขึ้นจนผมใจสั่น ผมพยายามจะไม่ครางออกมาแต่ก็ทำไม่ได้เสียงครางระงมดังออกมาจากปากและลำคอของผมจน พี่กันย์ดูท่าเหมือนว่าผมใกล้จะเสร็จ ก็หยุดอยู่แค่นั้น คนคนนี้ต้องการจะให้ผมร้องขอน่ะสิถ้าผมคิดจะทำด้วยตัวเองมันก็ไม่ทางเป็นไปได้อยู่แล้ว มันทำให้ผมหงุดหงิดและอยากจะเสร็จๆไปซักที

“พี่กันย์ จะทำก็ทำให้มันเสร็จสิ อ่ะ”ผมที่พูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดแต่ก็ตั้งตัวไม่ทันเมื่อมือเรียวเริ่มรูดรั้งในจังหวะที่เนิบนาบผมเงยหน้าเอาหัวพาดบ่ากว้างไว้รู้สึกเหมือนเหงื่อไหลออกมาที่ขมับ จังหวะมันเนิบนาบจนทำให้ผมใจแทบขาดจะไปถึงฝั่งก็ไม่ถึงสักที

“พี่กันย์ ผมขอเถอะ”ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆเพราะอยากให้มันจบไปซักทีไม่นานพี่ผมก็เพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆจน ผมสมหวังสักที

“อ่า”ผมครางระบายออกมาก่อนจะซบหน้าลงนี้คอขาวๆของคนข้างหลัง พี่กันย์จับผมลงไปนอนบนเตียงแล้วตัวเองก็คร่อมผมอยู่

ผมมองใบหน้าคมคายด้านบนที่กระหายในตัวผม สภาพผมตอนนี้มันคงสู้อะไรเขาไม่ได้แล้ว ผมหลับตารับสัมผัสจากปลายลิ้นร้อนที่ไล่เลียตัวตนของผมแทนการใช้มือเมื่อครู่ นี่อาจจะเป็นรอบที่สองของผมแต่เป็นรอบแรกของเขา...